روستای بیرواس ( بیدرواز )

با عرض سلام و احترام

بازدیدکنندگان محترم می توانند از طریق آدرس ذیل موقیت جغرافیایی روستای بیدرواز ( بیرواس ) را بصورت کامل ملاحظه فرمایند:

http://www.geographic.org/geographic_names/name.php?uni=10323809&fid=3074&c=iran#FULL_NAME_ND

در جستجوي زندگي بي دغدغه روستا


نويسنده: مهسا خدابخش

اينجا روستاست. جايي كه آسمان، زمين، عشق، هوا، سادگي و حقيقت زندگي مال روستايي است.
    زندگي در روستا رسم خوشايندي است. كوچه هاي خاكي و در هم گره خورده، خانه هايي از خشت و گل با درهاي چوبي قديمي، انگار كه به زندگي روستا چهره اي شاعرانه بخشيده. دستان پينه بسته پيرمرد روستايي نيز حكايت پيوند كار و تلاش با زندگي روستايي است.
    زندگي روستايي آرام و آهسته پيش مي رود. زندگي روستا هنوز هم خالي از سر و صداست و فرسوده شدن از سختي ها و هياهوي زندگي شهرنشيني غايب هميشگي آن. در روستاست كه شادي ها و غم ها تقسيم مي شوند. آدم هاي روستا به هم نزديك ترند و آنجاست كه همسايه از حال همسايه خبر دارد.
    آدم هايي كه هميشه در جستجوي زندگي آرام و به دور از ازدحام شهرها هستند، تصويري شاعرانه از روستا در ذهن خود دارند و براي همين است كه خيلي وقت ها مي گويند خوشا به حالت اي روستايي. روستايي خبر از بوق هاي پي?درپي ماشين ها و هياهوي شهرنشيني ندارد.
    زندگي شهري اما نقطه مقابل روستاست و گذران زمان در شهر خود قصه اي متفاوت از روستا دارد. زندگي شهري مهارت و فوت و فن خاص خود را طلب مي كند. در شهرها انگار پاياني براي سر و صدا و هياهو نيست. صداي خيابان ها، ماشين ها و آدم ها آنقدر آزاردهنده است كه گاهي به سرت مي زند همه چيز را رها كني و به كنجي دنج پناه ببري، البته اگر بتوان در شهرها جايي اين چنين يافت. زندگي شهري، زندگي آرام و بي دغدغه اي نيست.
    آدم ها در شهرها هر روز بي تفاوت از كنار يكديگر مي گذرند. ارتباط ها در شهرها جزيي اند و زود گذر. آدم ها نسبت به هم بي تفاوتند و غرق شدن در شلوغي و هياهوي شهرها مرگ صميميت ها و عاطفه هاست. شهر انگار كه دنياي بيگانه هاست.
    
    امروزي شدن روستاها
    هرچند هنوز هستند روستا هايي كه زندگي صنعتي و تاثيرات زندگي شهري آنها را متحول نكرده است، اما زندگي روستايي با تمام زيبايي هايش رو به سوي تحول دارد. اگرچه هنوز ميان شهر و روستا تفاوت هاي بارزي وجود دارد، اما سبك زندگي روستاييان در حال تغيير است و با شتابي روز افزون از گذشته ها فاصله مي گيرد.
    حالادر برخي روستاها خيلي از سبك هاي زندگي شهري وارد شده، آنقدر كه براي قديمي ها كمتر چيز آشنايي از گذشته بر جاي مانده است. براي كساني هم كه راه شهر را پيش گرفتند و ساليان دراز دور از روستايشان بوده اند، شايد باور ديدن روستاي كودكي هايشان كمي دشوار باشد.
    به اعتقاد دكتر نعمت الله فاضلي، مردم شناس و استاد دانشگاه علامه طباطبايي ـ كه مطالعات گسترده اي درباره سبك زندگي روستايي و تغيير و تحول در آن انجام داده ـ ويژگي هاي شيوه زندگي روستايي در دوره هاي گذشته اجازه نمي داد تا پديده سبك زندگي به معنايي كه در شهر ديده مي شود به وجود آيد. اما با رشد فرآيند شهرنشيني يا همان شهري شدن در روستا ها نيز سبك زندگي در حال شكل گيري است.
    هرچند در گذشته پوشش اهالي روستا با فرهنگ سنتي روستاييان پيوند داشت و با شهرنشينان كاملامتفاوت، اما حالايكي از تغييرات روستاها نسبت به گذشته تغيير در پوشش اهالي روستاست كه چندان تفاوتي با پوشش شهرنشينان ندارد. در خيلي از روستاها، روستاييان ديگر همچون گذشته لباس سنتي تن نمي كنند و حالاپوشش جوان روستايي فرق چنداني با جوان شهري ندارد.
    دكتر محمدباقر عليزاده اقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه تبريز مي گويد: «با ورود تلويزيون و رسانه هاي جمعي به روستا ها، زندگي شهرها به روستاها نيز سرايت يافت، به گونه اي كه در موارد بسياري روستاها به دنباله روي از شهرها پرداختند، در نتيجه نوعي يكسان سازي سبك زندگي روستاييان با شهرنشين ها يا همان شهري شدن روستا ايجاد شد.»
    اين جامعه شناس مي افزايد: «اكنون بيشتر ابزارهاي مورد استفاده در شهرها در روستاها نيز رايج است. البته تاثيرپذيري روستا از شهر همواره تابع بعد مسافت ميان اين دو بوده است. يعني هرچه روستايي به شهر نزديك تر باشد به همان ميزان نيز نفوذ عناصر و فرهنگ شهر در روستا نيز بيشتر مي شود.»
    شكل فعاليت ها نيز در روستاها تغيير اساسي كرده است، هر چند در خيلي روستاها هنوز هم كار روستايي كشاورزي و دامپروري است، اما دختر روستايي كه تا همين چند سال پيش پشت دار قالي مي نشست و با دستان هنرمندش بر تار و پود آن نقش مي زد حالاانگار همچون دختر شهرنشين به دنبال مهارت هاي تازه تري است.
    
    تغيير شكل خانه هاي روستايي
    زمانه كه تغيير كرد و همه چيز رو به جلو رفت، شكل خانه هاي روستا نيز تغيير يافت و كم كم با مصالح و مواد ساختماني مدرن ساخته شد. خانه هاي روستايي كه زماني نشان از سنت هاي روستاييان و سبك زندگي آنان داشت، حالاانگار نه شبيه خانه روستايي مانند گذشته هاست و نه كاملاشبيه خانه هاي مدرن شهري.
    دكتر نعمت الله فاضلي معتقد است نه تنها شهرنشينان، بلكه حتي نسل هاي امروزي روستا نيز با توجه به تغييراتي كه در روستاها در نتيجه توسعه امكانات و خدمات رفاهي و تغيير شيوه يا سبك زندگي روستايي رخ داده است، كمتر قادر به تفكيك مفهوم خانه روستايي خود از خانه شهري هستند، اگرچه همچنان تفاوت هاي بارزي بين شهر و روستا وجود دارد.
    به اعتقاد اين مردم شناس، خانه روستايي مدرن تلفيق و تركيب ناهماهنگ، نامتوازن و ناهمخواني از خانه روستايي سنتي، خانه شهري و چادر و كپر عشايري است. يعني نه خانه شهري، نه چادرعشايري و نه خانه روستايي سنتي است.
    به عقيده مردم شناسان اما اين تغييرات تنها در شكل و قيافه خانه ها خلاصه نشده است. چنان كه به اعتقاد دكتر نعمت الله فاضلي، استاد مردم شناسي دانشگاه علامه طباطبايي، با تغيير سبك زندگي و محيط خانه، روابط درون خانه ها و خانواده ها نيز دست نخورده نمانده است. روابط و ارزش هاي بورژوايي بتدريج بر روستا ها غلبه يافته، به گونه اي كه شهري شدن به مثابه نوعي ارزش بر روستا حاكم شده است.
    دكتر محمدباقر عليزاده اقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه تبريز مي گويد: «ورود تكنولوژي شهري به جوامع روستايي، تغييرات زيادي در اين جوامع ايجاد كرد. به عنوان مثال زماني كه ابزاري نظير تراكتور وارد زندگي روستايي شد نياز به عريض شدن جاده ها و تغيير شكل درها و بناها همچون اضافه شدن انبار به ساختمان ها و در نتيجه تغيير شكل خانه ها شد.»
    اين جامعه شناس مي افزايد: «در گذشته ميان ناحيه اي كه روستا در آنجا قرار داشت و معماري سنتي نوعي رابطه خاص وجود داشت. به عنوان نمونه در مناطق كويري اغلب خانه ها از گل و خاك ساخته مي شد. اما اكنون تا حدودي سبك معماري شهري در خانه سازي و زندگي روستا ها كه در گذشته معماري خاص خود را داشت، نفوذ و آن را متحول كرده است.»
    
    ورود تكنولوژي به روستا
    زمان مي گذرد و با پيشرفت علم و پيدايش تكنولوژي، زندگي روستايي نيز رنگ و بوي ديگري مي يابد. سبك زندگي در روستا حالامثل بسياري از جنبه هاي زندگي آدم هاي امروزي تغيير كرده و حالابه چشم روستا، شهر نمادي براي امروزي شدن است.
    بسياري از عناصر زندگي شهري در زندگي روستايي راه يافته است. حالاديگر زن روستايي تقريبا از همان ابزاري استفاده مي كند كه زن شهرنشين در خانه اش دارد. حالادر خانه زن روستايي جاي جارو دستي را جارو برقي، جاي پشتي را مبلمان و شايد جاي سفره روي زمين را ميز ناهارخوري البته نه در شكلي كاملامدرن پركرده است. ديگر بوي نان محلي در كوچه پس كوچه هاي روستا به مشام نمي رسد و انگار نان هاي ماشيني، سفره هاي خانه هاي روستايي را رونق مي دهد.در كنار همه اين تغييرات اضافه شدن برق، گاز، تلفن، مدرسه و بيمارستان همگي اجزايي از عناصر زندگي شهري است كه زندگي روستايي را متحول و آن را به زندگي شهري نزديك تر كرد. عناصر زندگي شهري حالادر كنار زندگي روستايي جا خوش كرده و زندگي روستايي حالامخلوطي از گذشته و حال است.هر چند تغييراتي در سبك زندگي روستا ها وارد شده اما روستا، همان روستاست با همان مردماني كه آسمان، زمين، عشق، هوا، سادگي و پاكي حقيقت زندگي شان مال آنهاست.
    
     روزنامه جام جم، شماره 3008 به تاريخ 11/9/89، صفحه 12 (سبك زندگي)